Wachten op dat ene geluidje
Op een verlaten akker loopt iemand met een metaaldetector. Geduldig zwaait hij de schotel over de grond, wachtend op een geluidje.
Plots stopt hij. Blijkbaar ligt er iets want hij graaft een gaatje en zoekt met zijn hand door de losse grond. Hij haalt er een voorwerpje uit, wrijft het schoon en stopt het zorgvuldig weg in een kokertje. Dan loopt hij weer verder, wachtend op een volgend geluidje.
Een paar duizend mensen in Nederland trekken er regelmatig met de metaaldetector op uit om te gaan zoeken naar verloren munten, sieraden en andere voorwerpen.
Sommigen zoeken op het strand, stortgrond of langs de rivieren, anderen zoeken op een akker, weiland of recreatieterrein. Alleen, met een zoekmaat of met een groepje.
De reden dat ze met een metaaldetector zijn gaan lopen is verschillend. De één heeft zich altijd al voor geschiedenis en archeologie geinteresseerd en probeert daar op deze manier een invulling aan te geven. Een ander heeft verhalen over schatvondsten gelezen en wordt juist door het avontuur of de spanning van het zoeken aangetrokken.
Want spannend blijft het; zelfs zoekers die al ruim 30 jaar zoeken, vragen zich elke keer weer vol spanning af wat er deze keer uit de grond zal komen. Hedendaags geld, een ring, een oude munt of gesp, een nog gaaf fietsplaatje, elke keer kom je weer met verscheidene dingen thuis. Vaak voorwerpen uit een ver verleden, die vertellen over de mensen die ons land vroeger bewoonden. Hedendaags geld, een ring, een oude munt of gesp, een nog gaaf fietsplaatje, elke keer kom je weer met verscheidene dingen thuis. Vaak voorwerpen uit een ver verleden, die vertellen over de mensen die ons land vroeger bewoonden. Door deze voorwerpen in boeken op te zoeken en er over te lezen, gaat het verleden voor veel zoekers meer leven leven.
Toestemming vragen
Op veel stranden kun je vrij zoeken. Op diverse recreatieterreinen en waterplassen heb je toestemming van de eigenaar/beheerder nodig. Op akkers mag je zoeken mits je niet dieper dan de bouwvoor (30 cm) graaft en je uiteraard toestemming van de landeigenaar hebt. Maak gaatjes dicht en laat geen rommel achter.
Munitie
Wees voorzichtig met gevonden munitie of explosieven. Markeer je vondst en waarschuw de politie. Ga nooit zelf met wapentuig slepen! Sommige terreinen zijn verboden Uiteraard kun je niet zomaar overal gaan zoeken en graven en zijn er een aantal regels waar je je aan dient te houden. Want zonder dat je het weet, kun je door zomaar ergens te graven oude bewoningssporen vernietigen. Op archeologische terreinen en gebieden waar een APV voor metaaldetectie geldt en op terreinen waar een opgraving gaande is, is het altijd verboden om te zoeken.
Vondsten melden
Bedenk dat als je vondsten uit de grond haalt, je eigenlijk een soort museumconservator bent: het is jouw taak om voor de vondsten en voor de informatiewaarde van de vondsten te zorgen. Het schoonmaken van de vondsten, het bewaren van alle informatie en het melden van de vondsten bij archeologen hoort allemaal bij de verantwoordelijkheid van de zoeker die vondsten uit de grond haalt. In principe moeten alle vondsten worden gemeld, maar niemand heeft behoefte aan modern materiaal zoals aluminiumfolie en blikjes. In de praktijk kunnen alle vondsten van voor 1946 waardevolle informatie opleveren. Vondsten meld je bij PAN: https://www.portable-antiquities.nl/. Stuur hiervoor een mail naar het centrale mailadres: pan.fgw@vu.nl. Als je je aan de regels houdt blijven vondsten je eigendom. Alleen bij schatvondsten komt de helft toe aan de grondeigenaar. Meer informatie lees je in de brochure ‘Metaaldetectie in Nederland’.